De Highland Games zijn een belangrijk onderdeel van het rijke erfgoed van Schotland. Elke lente en zomer vieren plaatsen verspreid over Schotland (en andere delen van de wereld) deze gedenkwaardige culturele gelegenheid. Als je even naar het midden van het veld kijkt en je ogen afwendt van de zee van tartan, dansers en doedelzakken, wordt een clan van onverschrokken deelnemers in kilten gezien. De enorme kracht en uithoudingsvermogen van deze concurrenten wordt in elk spel getest. De meest indrukwekkende en inspannende hiervan is de caber-worp.

Als je denkt aan atletiekevenementen in het veld, denk je meestal aan sprinten, verspringen of zelfs de speerwerpen. Met betrekking tot de Highland Games, verwacht echter in plaats daarvan zware atletiek te vinden, waarvan een groot deel met grote gewichten over de plaats sjouwen. Het is vermeldenswaard dat het gooien van de caber niet voor de zwakken is. Stel je de man voor uit de advertentie van Scott's Porage Oats. Stel je vervolgens voor dat hij een gigantische houten paal vasthoudt en ermee gooit. Dat is in wezen de caber gooi.

Tossing the caber is een traditioneel Schots atletisch evenement. Het woord 'caber' komt van 'cabar' of 'kaber', wat Gaëlisch is voor een houten balk. De grootte van deze grote houten paal is variabel omdat deze gemaakt is van lokale bomen. De lengte kan alles zijn tussen 16-22 voet, en het gewicht kan variëren van 100-180 pond. Er is een kleiner uiteinde aangebracht om ervoor te zorgen dat de werper het gemakkelijk kan pakken. Concurrenten worden 'werpers' of 'werpers' genoemd.

Bomen opzij slingeren, het gooien van de caber is veel meer dan je zou verwachten. Natuurlijk zijn er, net als bij elk ander atletiekevenement, regels die moeten worden gevolgd. Stel je alle deelnemers op een rij voor die wachten op hun beurt. De shenanigans beginnen wanneer de caber door twee mannen wordt gedragen. Het wordt verticaal rechtop gezet met het whittled, kleinere uiteinde van de paal naar beneden gericht. De werper moet het caber optillen en het kleine uiteinde in zijn handen houden. Zodra de straal in balans is, lopen ze een korte afstand voordat ze hem werpen, zodat de straal een volledige revolutie doormaakt. Het grotere uiteinde moet de grond raken, zodat het kleinere uiteinde kantelt en van de werper af wijst.

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, gaat het gooien niet om afstand - het draait allemaal om de positie en hoe het landt. Stel je een wijzerplaat voor en plaats de caberwerper op 6. Het doel is om voldoende kracht en controle te hebben om de caber precies op 12 te laten landen. De juryleden worden achter de werper en aan de zijkanten geplaatst om een ​​duidelijk zicht op de hoeken en positionering van de caber te krijgen wanneer deze landt. Een algemene vuistregel bij het gooien met caber is dat er tijdens het evenement maar een paar werpers mogen zijn die de caber daadwerkelijk kunnen optillen en gooien. Als niemand het kan optillen, is het caber te zwaar. Een hachelijke situatie als deze zou de gebeurtenis echter niet verpesten; een ambtenaar zou eenvoudig verschijnen en zag een stuk van de caber af om het kleiner te maken. Aan de andere kant, als iedereen het kan optillen en gooien, is dat ook niet ideaal. Wanneer dit gebeurt, moet de caber worden vervangen door iets zwaarder.

Ongetwijfeld is het gooien van de caber een gebeurtenis die zich richt op kracht, uithoudingsvermogen en controle (in tegenstelling tot afstand). Helaas is de historische oorsprong van de caber-toss in dubbelzinnigheid ingebakerd. Van het absurde tot het schijnbaar plausibele, er zijn een groot aantal mythen over hoe het allemaal tot stand is gekomen. Velen geloven dat de caber-worp afkomstig is van houthakkers die vers geoogste stammen in de brand hebben gestoken. Anderen stellen dat de praktijk voortkomt uit militaire tradities. Sommige dingen kunnen echter beter onopgelost worden gelaten. Op deze manier kan de fantasie de vrije loop.

Het is veilig om te zeggen dat de taxichauffeur een van de meest populaire evenementen van de Highland Games is en altijd zal blijven. Tot op de dag van vandaag worden er nog steeds verschillende Schotse erfgoedverenigingen en Highland Games-wedstrijden over de hele wereld gehouden. Omsnoering mannen en vrouwen komen uit alle hoeken om hun pure kracht, evenwicht, techniek en uithoudingsvermogen te tonen door het gooien van de caber. Sommigen zullen zeggen dat het hele ding zo gek is als een doos hamsters, maar dit zal de Schotten niet stoppen.